2016-07-15
Skolimowski i Belmondo ze Złotymi Lwami.
W tym roku podczas 73. Międzynarowdowego Festiwalu Filmowego w Wenecji
zostaną przyznane dwa Złote Lwy za całokształt twórczości. Laureatami
będą Jerzy Skolimowski i Jean-Paul Belmondo.
Urodzony w 1965 roku w epoce nowej fali kina (nouvelle vague) Jerzy
Skolimowski jest jednym z najbardziej reprezentatywnych polskich
reżyserów współczesnego kina. Twórca 17 filmów pełnometrażowych. Jego
trylogia: „Rysopis” (1964), „Walkover” (1965) i „Bariera” (1966) były
dla krajów bloku wschodniego, tym czym wczesne prace Godarda dla
zachodniego kina, przyznaje Rada Dyrektorów Festiwalu w Wenecji.
Późniejsze dzieła polskiego reżysera, jak „Start” nagrodzony Złotym
Niedźwiedziem na festiwalu Berlinale w 1967 roku, „Na samym dnie”,
„Krzyk” uhonorowany Grand Prix Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w
Cannes w 1978, „Ręce do góry”, nominowana do Złotej Palmy w 1982 roku,
„Fucha” - to wciąż najlepsze przykłady kina, które jest zarazem
nowoczesne, wolne i innowacyjne, nonkonformistyczne i odważne.
Ostatnie dzieła, które powstały po powrocie reżysera do ojczyzny,
„Cztery noce z Anną”, czy prezentowane na weneckim festiwalu „Essential
Killing” ( Nagroda Specjalna Jury Festiwalu w Wenecji w 2010 roku) oraz
„11 minut”, stawiają go wśród największych reżyserów współczesnej
kinematografii.
Jerzy Skolimowski jest również autorem scenariusza do debiutu
rezyserskiego Romana Polańskiego, „Nóż w wodzie”.
Reżyser pojawia się na ekranie także w roli aktora. Do tej pory zagrał
m.in. w opowiadającym o homoseksualnym kubańskim pisarzu filmie „Zanim
zapadnie noc” Juliana Schnabel czy komedii science-fiction Tima Burtona
„Marsjanie atakują!”.
Drugi laureat Złotego Lwa za całokształt twórczości, Jean-Paul Belmondo,
to ikona francuskiego kina, również przedstawiciel nowej fali. Znany ze
swoich kreacji aktorskich w filmach Jean-Luca Godarda „Do utraty tchu”
oraz „Szalonym Piotrusiu”, później w „Syrenie z Missisipi” w reżyserii
François Truffaut. Szczególnie rola Laszlo Kovacs w „Do utraty do tchu”
utrwaliła jego wizerunek jako prowokacyjnego i uwodzicielskiego
antybohatera dalekiego od hollywoodzkich stereotypów.
W swoim dorobku Belmondo ma kilka doskonałych ról gangsterskich w
filmach francuskich, jak w tytule Claude’a Sauteta „Kategoria: duże
ryzyko” czy Jean-Pierre’a Melville’a „Szpicel”.
Jego późniejsze role, również spotkały się z ogromnym uznaniem, wśród
tytułów warto przypomnieć „Niepoprawny” Phillipe’a de Broca, „Strach nad
miastem” Heriego Verneuila, czy „Podróż rozpieszczonego dziecka”
Georgesa Lautnera. Obdarzony osobistym wdziękiem Jean-Paul Belmondo
doceniany jest zarówno prze reżyserów filmowych jak i fanów kina.
73. MFF w Wenecji odbędzie się między 31 sierpnia i 10 września 2016
roku.